| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Obrączka zdjęta- leży na półce
Zdjęcia z piórnika usunięte i schowane do skrytki w książce razem z całą resztą
Branzoletka- hmm.. zdjęta na W-f i nie została ponownie założona (zastanowie się nad tym)
Zostały jedynie zdjęcia w portfelu, ale tam zostaną.. przynajmniej nie będe widziała swojej twarzy
To wszystko co pozostało po związku.. może kiedyś wróci na swoje miejsce ale szczerze w to wątpie obserwując sytuacje.. Nadal Cie kocham tylko co z tego??
Czasami chciałabym powiedzieć "bez komentarza" kiedy ktoś prosi bym opowiedziała o swoim życiu. Gdybym teraz miała powiedzieć co myśle i czuje nie potrafiłabym tego ująć w kilku zdaniach. Zastanawiam się jaki jest sens w ciągłym podnoszeniu się z ziemi po kolejnych kopniakach życia i czemu znów wylądowałam na kolanach. Może nie ma żadnego??
Już nawet sny od dłuższego czasu nie przynoszą mi ukojenia po całym dniu walki nie wiadomo z czym.. Jak można odpocząć kiedy wybudzasz się co pół godziny a śni Ci się że trzymasz czaszke swojego taty w dłoniach?? Czuje się wycieńczona psychicznie i fizycznie, a w moim życiu zabrakło sensu który trzymałby mnie przy myśli, że warto dalej iść przez życie z podniesioną głową. Od dawna nie mam żadnej bariery ochronnej a każdy cios uderza prosto w serce które leży na podłodze deptane przez ludzi. Nie robią tego specjalnie.. oni po prostu go nie zauważają..
Obiecałam że nie uronie łzy i słowa dotrzymuje, chociaż to ciężkie kiedy widzisz jak osoba Ci najdroższa z każdą chwilą oddala się coraz bardziej. Patrzysz jak krok za krokiem odchodzi i nic nie możesz na to poradzić. Może to głupie ale w głowie już słysze słowa "Przepraszam..Zostaniemy przyjaciółmi?", a w tle odgłos łamanego serca.. Siedząc na religii zauważyłam na ścianie małą kartke a na niej cytat "Przyjacielem jest ten, kto wie o Tobie wszystko i nie przestaje Cie kochać".. Wyrył mi się w pamięci, a reszta pozostaje milczeniem..
Ostatnie dni dały mi wiele do myślenia na temat życia, śmierci, miłości i tego co sprawia, że ludzie podnoszą się z ziemi i idą dalej przez życie. Wierze, że istnieją rzeczy o których nie mamy nawet pojęcia, a jednak w jakiś sposób na nas oddziaływują. Czasami czujemy ich obecność, ale rozum w błyskawicznym tempie znajduje logiczne wytłumaczenie dla większości z nich.. Nie bede się jednak dalej nad tym rozpisywać bo jeszcze sama uznam że jestem stuknięta:P
Ostatnie dni sprawiały że na zmiane byłam w niebie by za chwile upaść na kolana i nie widzieć sensu w życiu. Czułam się tak jakby ktoś postrzelił moje serce podczas lotu w przestworzach, ale na szczęście potrafie się jako tako wylizać z ran..
Kochanie naprawde nie wiem co mam zrobić, by Ci ulżyć i sprawić byś czuła się wyjątkowo kiedy jesteś przy mnie. Pragne sprawić byś była choć w połowie tak szczęśliwa jak kiedyś byłaś i dać Ci całą miłość jaką w sobie posiadam. Ostatnio cholernie mocno odczułam odległość jaka nas dzieli i zrozumiałam co miałaś na myśli mówiąc że to ona zabija. Pragnełam poczuć ciepło Twojego serduszka i walczyć o nie ile mam tchu w piersiach, ale nie mogłam.. Kocham Cię tak mocno jak tylko potrafie i żałuje, że nie moge być przy Tobie zawsze gdy tego potrzebujesz..
"Za mało jest
Cudownych chwil
By bać się tych
Pozornie złych
Czy spadnę w ciemną otchłań
Jak głaz jak głaz
Czy też na niebo wzlecę
Jak ptak jak ptak?
Wiem że nic nie zmienię
Bo to przeznaczenie...."
Chodze jak totalnie wyjęta z nie tego świata:) Mam ochote zostać rycerzem mojej kobiety i nigdy już jej nie opuszczać. Myśli krążą po mojej głowie, a żadnej nie jestem w stanie uchwycić. Teraz, kiedy już część spraw się troszke wyprostowała pragne poznawać świat na nowo i odkrywać jego piękno które zostało zakurzone przez czas.
Dziękuje, że przywróciłaś mnie do życia bo już myślałam że nic nie jest w stanie dać radość mojemu serduszku!! Wiem co tak naprawde jest w życiu ważne i to była czysta przyjemność przyjąć Cię znów wprost do moich ramionek:))
Ufff... Co za zwariowany czas. Sobota przebiła chyba wszystkie zwariowane rzeczy jakie do tej pory robiłam, bo czułam jak ważą się moje losy..
Od dawna wiedziałam, że mam jedną wadę- nie potrafie być egoistką, ale nigdy nie myślałam, że to właśnie ta cecha najbardziej mi dokopie. No bo jak można być egoistą w miłości?? Zawsze mi się wydawało, że jest odwrotnie- kiedy kogoś kochasz to robisz wszystko dla tej osoby. No ale chyba troche egoizmu musze do tego dorzucić:P Mam tylko nadzieje, że mi sie to zbytnio nie spodoba, bo wtedy dupa:P
Wiem, że zrobiłam wiele błędów i może odbiją się one szerokim echem na moim życiu, ale wiem też że pokonałam wiele barier, które piętrzyły się we mnie. Każdy mój ruch był ogromną walką wewnętrzną i mam nadzieje, że nie było tego aż tak widać:P Słowa które kiedyś wypowiadałam w miare łatwo teraz więzły mi w gardle. Czułam się jak uczniak, który nie potrafi poprawnie sklecić zdania rozmawiając z osobą która kocha. Żadna sensowna myśl nie przychodziła mi do głowy, a wszystko co chciałam powiedzieć może oddać tekst piosenki:
"Gdybym mógł milczeniem raz
Przesłać małą szczęścia część
Milczałbym na zawsze, wiesz
Ja Tobą oddychać chcę
I zaspokajać głód
I chciałbym pić z Twych ust
Być zawsze z Tobą już
No, powiedz, że chcesz"